Dzieje Apostolskie 16,1-10.

Paweł przybył także do Derbe i Listry. Był tam pewien uczeń, imieniem Tymoteusz, syn Żydówki, która przyjęła wiarę, i ojca Greka.
Bracia z Listry i Ikonium dawali o nim dobre świadectwo.
Paweł postanowił zabrać go z sobą w podróż. Obrzezał go jednak ze względu za Żydów, którzy mieszkali w tamtejszych stronach. Wszyscy bowiem wiedzieli, że ojciec jego był Grekiem.
Kiedy przechodzili przez miasta, nakazywali im przestrzegać postanowień powziętych przez apostołów i starszych w Jerozolimie.
Tak więc utwierdzały się Kościoły w wierze i z dnia na dzień rosły w liczbę.
Przeszli Frygię i krainę galacką, ponieważ Duch Święty zabronił im głosić słowo w Azji.
Przybywszy do Myzji, próbowali przejść do Bitynii, ale Duch Jezusa nie pozwolił im,
przeszli więc Myzję i zeszli do Troady.
W nocy miał Paweł widzenie: jakiś Macedończyk stanął przed nim i błagał go: «Przepraw się do Macedonii i pomóż nam!»
Zaraz po tym widzeniu staraliśmy się wyruszyć do Macedonii w przekonaniu, że Bóg nas wezwał, abyśmy głosili im Ewangelię.

Księga Psalmów 100(99),2-3.4-5.

Służcie Panu z weselem,
stańcie przed obliczem Pana z okrzykami radości.
Wiedzcie, że Pan jest Bogiem,
On sam nas stworzył, jesteśmy Jego własnością,
Jego ludem, owcami Jego pastwiska.

W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem,
z hymnami w Jego przedsionki,
chwalcie i błogosławcie Jego imię.
Albowiem Pan jest dobry,
Jego łaska trwa na wieki,
a Jego wierność przez pokolenia.

Ewangelia wg św. Jana 15,18-21.

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jeżeli was świat nienawidzi, wiedzcie, że Mnie wpierw znienawidził.
Gdybyście byli ze świata, świat by was kochał jako swoją własność. Ale ponieważ nie jesteście ze świata, bo Ja was wybrałem sobie ze świata, dlatego was świat nienawidzi.
Pamiętajcie na słowo, które do was powiedziałem: „Sługa nie jest większy od swego pana”. Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować. Jeżeli moje słowo zachowali, to i wasze będą zachowywać.
Ale to wszystko wam będą czynić z powodu mego imienia, bo nie znają Tego, który Mnie posłał».

Św. Katarzyna ze Sieny

[Święta Katarzyna usłyszała, jak Bóg powiedział do niej]: Nie oglądaj się za siebie, odwracając się od pługa z obawy przed stworzeniami lub uciskami: to w uciskach musisz się radować. Świat czerpie przyjemność z wyrządzania ci tysiąca niesprawiedliwości; nie smuć się niesprawiedliwościami świata, chyba że są one obrazami przeciwko Mnie: obrażając Mnie, obrażają cię, a obrażając cię, obrażają Mnie, Mnie, który stałem się jednym z wami.
Jak dobrze wiesz, dałem wam mój obraz i podobieństwo, ale straciliście łaskę przez grzech. Aby przywrócić wam to życie łaski, zjednoczyłem z wami moją naturę, okrywając ją zasłoną waszego człowieczeństwa. Pożyczyłem więc od was – mojego obrazu – podobieństwo, przyjmując ludzką postać. Jestem z wami jedno, dopóki dusza nie jest oddzielona ode Mnie przez grzech śmiertelny; bo kto Mnie miłuje, trwa we Mnie, a Ja w nim. Ale będzie ona prześladowana przez świat, ponieważ świat nie jest w zgodzie ze Mną. To dlatego prześladował mojego jedynego Syna aż do haniebnej śmierci krzyżowej. To samo czyni z wami: prześladuje was i będzie was prześladował aż do śmierci, ponieważ Mnie nie miłuje. Gdyby mnie świat miłował, to i was by miłował, ale radujcie się, bo radość wasza wielka będzie w niebie.
Zaprawdę powiadam wam, że im więcej ucisku będzie w mistycznym ciele Kościoła, tym bardziej ono samo obfitować będzie w słodycz i pociechę. […] Radujcie się więc w smutku, z innymi sługami moimi, gdyż Ja, wieczna Prawda, obiecałem dać wam radość.

Źródło: http://ewangelia.org/rss/v2/evangelizo_rss-pl.xml